အစုိးရႏွင့္ သတင္းစာ (ျပည္သူ႔နီတိ)

ဒီမိုကေရစီ ထေျမာက္ေအာင္ျမင္ရန္ အေရးႀကီးဆံုး လိုအပ္ခ်က္မွာ ပညာတတ္၍ ဗဟုသုတ အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ လူထု၏ ထင္ျမင္ခ်က္ ျဖစ္ေပသည္။ လူထု၏ ထင္ျမင္ခ်က္ကုိ သတင္းစာမ်ားႏွင့္ အစည္းအေ၀းပြဲမ်ားမွသာ ရႏုိင္ရကား လူထု၌ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုႏုိင္မႈႏွင့္ သတင္းစာတိုက္ လြတ္လပ္မႈ ရွိရေပမည္။ သတင္းစာတိုက္ကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိမႈ မရွိခဲ့ေသာ္လည္းေကာင္း ဒီမိုကေရစီ မရွိႏုိင္။ လူထု၏ ထင္ျမင္ခ်က္ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူထု၏ ဆႏၵအတုိင္း မျပဳက်င့္ေသာ္လည္းေကာင္း အစုိးရသည္ လူထုအစိုးရ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။

သတင္းစာတုိက္၌လည္း မွန္ကန္၍ မ်က္ႏွာမလိုက္ေသာ သတင္းမ်ားကို အစိုးရအား ေပးရန္ တာ၀န္ရွိေပသည္။ စည္းကမ္းမေစာင့္ေသာ သတင္းစာတုိက္သည္ ႏုိင္ငံအတြင္း စိတ္၀မ္းကြဲျပားမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ဖန္တီးႏုိင္သည္ကိုမူ သတိခ်ပ္သင့္သည္။

အစိုးရတြင္ ျပန္ၾကားေရးဌာန ရွိသကဲ့သို႔ ျပည္သူတို႔၏ ျပန္ၾကားေရးဌာနသည္ သတင္းစာမ်ားျဖစ္သည္ဟု အစိုးရအေနျဖင့္ ခံယူက်င့္သံုးရေပမည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ မွန္ကန္စြာ ရပ္တည္ေနသည့္ သတင္းစာတိုက္မ်ားကို အစိုးရတုိင္း အသိအမွတ္ ျပဳရမည္ျဖစ္ကာ သတင္းစာေလာက ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို ေရွ႕႐ႈရမည္။ ယင္းသို႔ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အစုိးရထုတ္ သတင္းစာမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိက သတင္းစာမ်ားကို တန္းတူအခြင့္အေရး ေပးရမည္။ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းငွာ မျပဳထုိက္။

Photo by india.blogs.nytimes.com

ကိုးကား - ျပည္သူ႔တာ၀န္ (ဦးေက်ာ္မင္း - ဘီေအ၊ ဘီအီးဒီ)